Zomervakantie

Helaas verloopt het bloggen precies zoals ik echt ben, vol enthousiasme en lekker chaotisch. Ergens komt dan opeens de werkelijkheid om de hoek kijken… Oh ja ik heb naast werk en het gewone leven ook nog wat schoolopdrachten in te leveren. Aangezien het bloggen geen brood op de plank brengt (en broden gaan nogal hard in dit huis), moet ik soms prioriteiten stellen.

Slecht in prioriteren, erg enthousiast met soms op hol slaande fantasieën en dromen? Correct, dat ben ik. In november heb ik een camper gereserveerd om zo in de zomervakantie met het gezin 2,5 week rond te trekken door een deel van Europa. Joeri en ik zagen het al helemaal zitten! In mijn notities heb ik een hele lijst gemaakt met spullen die ik mee wil nemen in de camper, een leuke route uitgestippeld, een PowerPoint presentatie gemaakt en een document aangemaakt met allerlei belangrijke informatie over de reis. Vaag staat me ook iets bij dat ik minimaal 2536 keer aan de kinderen gevraagd heb, “Weten jullie zeker dat jullie dit ook leuk gaan vinden?” met op de achtergrond mijn PowerPoint presentatie afspelend.

Half januari. “Schat? Denk je niet dat het tijd is om campings te gaan zoeken en te boeken?” Waarop ik als antwoord terugkrijg, “met de camper is het juist de bedoeling om rond te trekken en daar te zien waar we overnachten.” Uhmmm aha…. Op de bonnefooi gaan rijden? In het hoogseizoen? Met drie kinderen die, hoe lief ze ook zijn, af en toe mij tot wanhoop drijven doordat tegenwoordig de realiteit niet meer matcht met insta/socials?

Wat hadden onze ouders het vroeger eigenlijk makkelijk. Je kreeg gewoon te horen welk land en welke camping het geworden was en met geluk kon je in zo’n heel dik boek vol met campings een plaatje zien. Maar je was gewoon blij dat je op vakantie ging, dat er een zwembad was en dat je veel ijsjes mocht eten. Geen verwachtingen, gewoon gaan.

Maar goed, terug naar het verhaal. Ik had Joeri uiteindelijk zover gekregen om mij te helpen met het zoeken naar campings. Al snel kwam ik erachter dat landen als Kroatië en Italië niet met mij op 1 lijn liggen. Ten eerste was er al veel volgeboekt en ten tweede was het alleen mogelijk om vanaf minimaal 3 of meer nachten te boeken. Tja, dat was niet de bedoeling. Snel de algemene voorwaarden erbij gepakt om te checken of ik de camper überhaupt nog kan annuleren. Dag camper, hallo camping.

Nou vergeet het maar, vrijwel alles volgeboekt. Oh wacht, toch iets gevonden! Wel met vraagprijzen tussen de 5000 - 6000 euro voor twee weken in een stacaravan. Zolang de stacaravan het aantal vierkante meters heeft waardoor ik niet normaal langs mijn bed kan lopen, het zweet me over de rug loopt na het douchen in een badkamer ter grootte van een postzegel, het buiten meubilair ook nog eens aan mijn lijf blijft plakken door het gebrek aan kussentjes én het geen privé zwembad heeft, gaat deze vrouw never nooit niet zoveel geld betalen.

Dus heb ik iets besloten waardoor Joeri bijna van zijn stoel viel. Ik ga helemaal niks boeken! Ik ben een stoere- living life as it comes- ik ga de vakantie niet uitzoeken maar laat de vakantie op ons pad komen- vrouw. Hoezee, wij gaan dit jaar voor een last minute vakantie!

Tenminste…. Als ik mezelf in toom kan houden en niet weer enthousiast, fantaserend en spontaan iets tegenkom, waardoor ik een PowerPoint in elkaar flans en mijn gezin overspoel met mijn ideeën. 😛

Hopelijk gaat het maken van vakantieplannen jullie beter af!

Veel liefs,

LindavS.